Είχα την πρόκληση να γράψω ένα διαφορετικό άρθρο από όσα έχω γράψει. Ίσως αν το διαβάσεις, να παρατηρήσεις τι μπορεί να συμβαίνει μέσα σου. Όπως σε μένα, έτσι και σε σένα.

Μία ρουτίνα ανταγωνισμού από το πρώτο γεύμα της ημέρας, το διάβασμα στην παραλια, με την ιδανική ποσότητα αναγνωσμάτων μέσα στην εβδομάδα,την μυική ενδυνάμωση στο γυμναστήριο, μέχρι το σταδιακό μαύρισμα μας μέσα στο καλοκαίρι.  
Και ξαφνικά αναρωτιέμαι, παρόλη την φροντίδα που δίνω στον εαυτό μου,την αίσθηση ασφάλειας σε μία χώρα που δεν μας βοηθάει ιδιαίτερα να αναπτύξουμε κώδικες συμφιλίωσης με την ύπαρξη μας μαζί με τους αλλους,
Γιατί δεν νιώθεις αρκετός / η, με αυτό που είσαι ήδη; Με αυτό που έχεις ήδη; Και αναζητάς συνεχώς προκλήσεις;
Μήπως είναι η αίσθηση ότι θέλεις να τα προλάβεις όλα μέσα στην ημέρα, ότι το εικοσιτετράωρο δεν είναι απλά αρκετό για όλα αυτά που ο Νους σου σε προετοιμάζει να δεχτείς;
Ή μήπως η αρρενωπή νοοτροπία του αθέμιτου ανταγωνισμού έχει τρυπώσει σαν ζιζάνιο μέσα στην καθημερινότητά μας και δε μας επιτρέπει να ζήσουμε τη στιγμή;
Άλλοι μπορεί να το ονομάσουν υπερβολική δόση ντοπαμίνης, ή έκρηξη κορτιζόλης απο το πρώτο φως της ημέρας που μας φορτίζει με το αίσθημα ευθύνης σε μια μη παραγωγική μέρα οπως η Κυριακή, ως μια μέρα ανάπαυσης απο τα καθήκοντα μας; 
Γι’ αυτό το λόγο σου προτείνω να κάνεις μία όμορφη πρακτική άσκηση, και μια πιο όμορφη εποικοδομητική ρουτίνα.

1) Βυθίσου σε μία άσκηση ηρεμίας και ενδοσκόπησης

Ας ξεκινήσουμε με μία άσκηση ηρεμίας, γαλήνης που εστιάζει στην αναπνοή, με το να κλείνουμε τα μάτια για 11 λεπτά και να αφουγκραζόμαστε απλά, ήρεμα, συνειδητά τι συμβαίνει μέσα μας και γύρω μας. Χωρίς κριτική, χωρίς δεύτερες σκέψεις. Όπου η σκέψη πάει να παρεμβάλλει, μπορεί η αναπνοή να την διακόψει. Ο νους ακολουθεί πάντα τον ρυθμό της αναπνοής μας.
Αυτή η πρακτική καλό είναι να γίνεται κυρίως το απόγευμα, με χαμηλό φωτισμό, κεράκια στο δωμάτιο χωρίς παρεμβολές απο το κινητό ή ειδοποιήσεις απο τα social. Οι εν λόγω πρακτική μας συνδέει πολύ με την θηλυκή μας πλευρά  της βραδύτητας, της διαίσθησης,της σύνδεσης, της επικοινωνίας, της ενδοσκόπησης, της φροντίδας.
Αν την ένταξεις στην καθημερινότητα σου,θα είσαι σε περισσότερη εγρήγορση με τον εαυτό σου και θα ακούς κάθε κύτταρο του σώματος σου που θέλει κάτι να σου πει. Θα γνωρίζεις κάτι, πριν συμβεί. Θα είσαι προετοιμασμένος/η. Και έτσι θα αποσυρθείς σιγά σιγά, από το μοτίβο του ανταγωνισμού με τον ίδιο τον εαυτό σου. 

2) Εστίαση στις πέντε αισθήσεις σου

Η άλλη πρακτική που είναι σαφώς πιο ευχάριστη, είναι να εστιάζεις κάθε στιγμή στις πέντε αισθήσεις σου.

Από το τι τρως, τι πίνεις, τι αγγίζεις, τι ακούς, Τι άρωμα μυρίζεις. Πού σε ταξιδεύουν οι μνήμες των αισθήσεων τους.
Και για μία από αυτές μπορείς να κρατήσεις ένα ημερολόγιο με τη σκέψη που συνδέει κάθε μία από τις πέντε αισθήσεις.
Μέσα στην καθημερινότητα αφήνουμε το χρόνο και τους μανιασμένους λεπτοδείκτες του, να τρέχουν κι εμείς μένουμε πίσω και ξεχνάμε τα πιο βασικά πλην της αναπνοής που ακούσια συμβαίνει.
Και για κάθε μία από τις πέντε αισθήσεις μπορείς να κάνεις ό,τι λαχταράει η ψυχή σου για να την συνδέσεις με ένα συναίσθημα, μία ιεροτελεστία.
Ας πούμε, ξεκίνησε να τρως με τα χέρια όσο είσαι στο σπίτι σου και νιώσε κάθε στιγμή την γεύση που ξυπνάει τους γευστικούς σου κάλυκες. Πως νιώθεις με αυτό που γεύεσαι, με αυτό που μυρίζεις; Αν ακούσεις ένα τραγούδι που σου αρέσει, άνοιξε την ένταση και προσπάθησε να το χορέψεις και με την φαντασία σου, φέρε μπροστά σε σένα όλους τους ανθρώπους που μπορείς να το έχεις ακούσει μαζί τους κάποια στιγμή στο παρελθόν, ή οραματίσου με ποιους θα ήθελες να το ακούσεις στο μέλλον. 
Έτσι η ημέρα δεν θα περνάει απλά από μπροστά σου, θα την ζεις στο μεδούλι  και θα έχεις σύμμαχο την προσοχή σου, κάθε αίσθηση σου. Με εσένα παρατηρητή.

Ας πούμε το αγαπημένο μου άρωμα είναι το *white musk του body shop και με ταξιδεύει κάθε φορά που το φοράω, πίσω στο 1990, στις πιο όμορφες διακοπές με φίλους και την οικογένειά μου. Σαν να κουβαλάει μέσα του τις δικές μου, αιώνιες και υπέροχες καλοκαιρινές διακοπές.

Και οι δύο παραπάνω πρακτικές θα σε βοηθήσουν να κάνεις κατάδυση όχι μόνο σε αυτά που λειτουργούν όμορφα στη ζωή σου αλλά και σε αυτά που σου λείπουν και θέλεις να τα κατακτήσεις, πάντα με σύνεση, πάντα με αποδοχή, πάντα με αναγνώριση, πάντα με αγάπη ως προς τις ανάγκες σου και όχι τις ανάγκες των άλλων. 
Κάθε ανθρώπινο πλάσμα είναι μοναδικό σε αυτό τον πλανήτη όπως και μοναδικές είναι οι ανάγκες του.
Ας μην δημιουργούμε σοκ στον οργανισμό μας, στο σύστημα μας για κάτι που δεν είναι δικό μας και δεν έμελλε να γίνει. 
Να θυμάσαι πάντα την εξής αρχή: 
Κάνε το καλύτερο που θέλεις να κάνεις και θα γίνει το καλύτερο που μπορεί να γίνει. Όλα συμβαίνουν ή δεν συμβαίνουν, για κάποιο λόγο!
Καλή αρχή,στην νέα σου, γευστική ζωή! 
Κωνσταντινα
 * το άρθρο δεν ειναι διαφημιστικό
To περιεχόμενο αυτού του site αποτελεί προσωπική πνευματική ιδιοκτησία. Συνεπώς, ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ οποιαδήποτε αναδημοσίευση, αντιγραφή ή τροποποίησή του χωρίς τη συγκατάθεσή μου. Επικοινωνήστε μαζί μας για έγκριση αν ενδιαφέρεστε για αναδημοσίευση σε άλλο site.
135