Πάντα ειρωνευόμουν μέσα μου όλους εκείνους που κοκορεύονταν για εκείνο το μαγικό τόπο, το μαγεμένο νησί που επισκέφτηκαν και τους έκλεψε την καρδιά αφήνοντας πίσω, κομμάτια του εαυτού τους. Και κατά την επιστροφή τίποτα πια δεν θα είναι το ίδιο. Μα έτσι και αλλιώς αυτό δεν είναι η αξία των καλοκαιρινών διακοπών; Να αφήσεις φορτισμένα κομμάτια του εαυτού σου σε ένα άλλο μέρος και να παραλάβεις την νέα εκδοχή του εαυτού σου;
Μα κάθε προορισμός δεν είναι ιδιαίτερος για ανάπαυλα και αναψυχή;
Ξέφυγα όμως απ’όσα ήθελα να καταθέσω περι ιδανικών και ονειρεμένων τοπίων γιατί ένα υπέροχο μέρος έκλεψε την σκέψη μου και την καρδιά μου εξ’ολοκλήρου την πεσινή χρονιά . Και ακόμα συνεχίζει να κάνει κατάδυση στις αναμνήσεις μου και με ένα μοναδικό τρόπο, με επανεφέρει και φέτος πάλι πίσω.
Εκεί στη μαγεία…
Εκεί στην ηρεμία…
Εκεί στην σιωπή του νου και στην χορωδία από την ορχηστρική συμφωνία της φύσης.
Εκεί στην Σαμοθράκη λοιπόν…
Τί να πρωτοθυμηθώ, να κρατηθώ μες το παρόν μου μέχρι να ξαναβρεθώ στην Σαμοθράκη; Τις βάθρες με τον καταιγιστικό καταρράκτη που σε εξαγνίζει σε κάθε κύτταρο ; Τις αμμουδένιες παραλίες; Την περίηγηση με μικρό σκάφος σε όλα τα μαγεμένα μέρη μέσα σε ένα οχτάωρο; Τις αστείρευτες στιγμές χιούμορ με τα άτομα του γκρουπ;
Το λόγο της επίσκεψης εκεί, αποτέλεσε ένα εντατικό σεμινάριο κουνταλίνι γιόγκα με θέμα “ ενώνοντας Γη και ουρανό”με την Αμαρ Ντεβ Κορ που σαν νεραίδα των αισθήσεων και των απολαύσεων δεν θα μπορούσε να μας ταξιδέψει κάπου αλλού. Να ξυπνάμε στις 5 το πρωί και να μην φοβόμαστε να περπατήσουμε μέσα στο σκοτάδι σε σχέση με άλλα μέρη. Που διαλογιζόμασταν μέσα στην φύση, καθούμενοι στην άμμο, επιτρέποντας σε μικροσκοπικά ζουζούνια να σκαρφαλώνουν πάνω σου και ενώ παλιά φοβόσουν μην απειληθεί η ύπαρξη σου, ξαφνικά να το επιτρέπεις, γιατί όπως και εσύ, έτσι και κάθε μικροσκοπικό πλάσμα έχει τα ίδια δικαιώματα συνύπαρξης με εσένα. Να γίνεσαι ένα με κάθε κύμα στην κρυσταλλένια θάλασσα. Να βουτάς στα παγωμένα νερά από τις βάθρες και να βλέπεις μικρά αγριοκάτσικα να έρχονται στα βράχια, πίσω σου ή αρκετά κοντά σου ψάχνοντας τροφή. Να βγαίνεις στην ακτή και να γευέσαι την πιο πικρή και συνάμα καυτερή ρίγανη ανάμεσα στα βραχάκια, εμποτισμένη από καθαρό αέρα και θαλασσινή αύρα της περιοχής. Υπάρχει κάτι καλύτερο που διεγείρει όλες τις αισθήσεις;Ίσως δεν είναι σωστό να μοιράζεσαι μυστικά από μέρη που έχεις επισκεφτεί και σε μαγεύουν γιατί στερείς την ίδια μαγεία πό άλλους ανθρώπους που έχουν τον ίδιο προορισμό στη περιέργεια.Μα ένα μόνο θέλω να μοιραστώ για όσους δεν αγαπάνε ιδιαίτερα το στοιχείο του νερού. Δεν έχω γευτεί πιο γλυκό, ιδιαίτερο και απολαυστικό υδάτινο στοιχείο πουθενά αλλού. Μοιάζει σαν να το φίλησαν νεραίδες και γευέσαι αστερόσκονη απόλαυσης. Όσο για το θαλασσινό νερό, αν βουτήξεις στο βυθό της θάλασσας, δεν βγαίνεις. Σαν να σε καλούν τα θαύματα μέσα τους να κολυμπήσεις. Η θαλασσινή αύρα των θαυμάτων σε όλο της το μεγαλείο. Αν επισκεφτέιτε την νεραιδόχωρα της Σαμοθράκης, είτε με πλοίο από το Λαύριο είτε με ανταπόκριση δρομολογίου από το Saos ferries μέσω Αλεξανδρούπολης, μην ξεχάσετε να επισκεφτείτε τα λουτρα. Είναι μαγική αίσθηση σε προσιτή τιμή.
Για εμένα είναι το μέρος που γεννιούνται οι ψυχές, προτού μάθουν για τον Παράδεισο.
Από την Κωνσταντίνα Δήμου
