Χτες έζησα μια πολύ όμορφη εμπειρία μαζί με τη φίλη μου τη Σοφία κατά την συνάντηση μας!
Ειχα να την δω πολλές μέρες πριν φύγω για το ταξίδι μου στην Ινδία και 40 μέρες αφότου γύρισα λογω των συνθηκών της Πανδημίας!!! Έτσι χτες συναντηθήκαμε, αγκαλιαστήκαμε, ζωγραφίσαμε παρέα αφού περιηγηθήκαμε λίγο πριν στη γειτονιά της για φυσική άσκηση!!!
Ο προορισμός μας ήταν ένα όμορφο πάρκο όπου δεν πατούσε κανείς σε φυσιολογικές συνθήκες!!! Την δεδομένη στιγμή όμως γέμισε με μικρές ομάδες ατόμων που ολοένα γινόντουσαν μία παρέα Χωρίς καμία ανησυχία και ανασφάλεια για δημιουργία κρουσμάτων!!!
Ήμουν τόσο πολύ χαρούμενη που έβλεπα ανθρώπους με χαμόγελα που δεν τα έκρυβαν οι μάσκες, ανθρώπους με ανάστημα που δεν έχασαν ύψος από τη δοκιμασία!!!
Εκεί που μιλάγαμε και βγάζαμε φωτογραφίες, μέσα τους θάμνους από λεβάντες και τον όμορφο γαλάζιο ουρανό, ήρθε ένας φίλος της κολλητής μου με το αγοράκι του για βόλτα! Μας πλησίασε και μας μίλησε! Δειλά και διακριτικά στην αρχή κρατώντας την απόσταση των δύο μέτρων σωματικά αλλά με την συζήτηση ήρθαν οι καρδιές πιο κοντά!!!
Η αρχή της συζήτησης ήταν σαφώς τα μέτρα για τον κορονοϊό, οι συνθήκες, οι προβλέψεις, οι μέρες που θα ακολουθήσουν με τις προστατευτικές μάσκες, η δημιουργία του εμβολίου με τον κίνδυνο παρακολούθησης της μάζας μέσω μικροτσίπ και ούτω καθεξής.
Γνωρίζοντας ότι είμαστε θεραπεύτριες και δασκάλες Κουνταλίνι Γιόγκα, αναρωτιόταν πως είχαμε βγει έξω δίχως φόβο και προσπαθούσε να εκμαιεύσει πως τα βγάζαμε πέρα χωρίς να αφήνουμε τον τρόμο του πλήθους και την τρομοκρατία των ΜΜΕ να μας κυριεύει!!!
Με ένα μαγικό τρόπο η ατζέντα της συζήτησης αλλάξε από το φόβο και πορεύτηκε προς στην αγάπη.
Ξαφνικά αρχίσαμε να μιλάμε για το θεό, για τους αγγέλους, τους αρχαγγέλους, τον Ταξιάρχη στη Μυτιλήνη, τους πνευματικούς στο Αγίο Όρος όπου εκει εμείς οι δυο ημασταν οι ακροάτριες του!
Μιλούσαμε για την θεία κοινωνία, τα Ιεροσόλυμα, την Τήνο, τα Μετέωρα μελετώντας την Θεϊκή Παρουσία στη ζωή μας!!!Τα προσωπικά θαύματα που έχουμε βιώσει μέσω της πίστης μας όχι μόνο στο θεό αλλά και στον ίδιο τον εαυτό μας.
Αλήθεια, πως πέρασε αυτή η ανάσταση της Χριστιανοσύνης για τον καθένα από μας;
Με φόβο ότι κατάσταση είναι πάνω από μας; Με αγάπη ότι είμαστε πάνω από την κατάσταση και το πνεύμα μας καθοδηγεί και μας προστατεύει;
Ότι οι ψυχές μας δεν είναι έρμαιο του φόβου αλλά έχουν επιλέξει την αγάπη για να βιώσουν την δοκιμασία και την πρόκληση της κατάστασης μέσω της αλλαγής;
Λίγο πριν, μιλούσα με τη φίλη μου και της έλεγα για κάποιες αντιδράσεις που έχω μελετώντας την αστρολογία. Που σύμφωνα με τους αστρολόγους, ο βόρειος δεσμός είναι το πεπρωμένο μας εκεί που καλούμαστε να πάμε, τα βαθιά άγνωστα νερά, και ο νότιος δεσμός είναι η ζώνη άνεσης μας, εκεί που νιώθουμε σιγουριά και λειτουργούμε μέσω συνήθειας!!! Η μοίρα!
Η ενασχόληση μου όμως με τη θρησκεία, την αγιογραφία, τις διδασκαλίες της Ανατολής, έχουν αλλάξει αυτά τα δεδομένα. Η ψυχή μου πάντα με διδάσκει πως με αγάπη, τρυφερότητα, περιπέτεια, νόημα ύπαρξης, χιούμορ, και όλα αυτά πάντα τα βρίσκω στην αντίθετη τροχιά από αυτήν που μου λένε να κατευθυνθώ. Πολλοί που συμβουλεύουν επιλέγουν την δική τους μοίρα αλλά δεν μπορούν να καθοδηγήσουν το δικό μας που πεπρωμένο!
Η επαφή μου και η σύνδεση μου με τις ανώτερες, φωτεινές οντότητες, την δια μεσότητα, την κουνταλίνι γιόγκα, το δρόμο των Σαμάνων, έφεραν έντονη πίστη στο πεδίο μου οτι αυτή την πανδημία, η ψυχή μου την είχε επιλέξει για πολλούς λόγους, Όπως η ευθύνη, η συνέπεια, η πειθαρχία, το κάλεσμα ενός ανώτερου σκοπού, την θεραπεία, την προσφορά και την υπηρεσία, δίνοντας μου την βεβαιότητα ότι το Πνευμα ελέγχει την βιολογία και την προστασία της και όχι το αντίστροφο!!!
Ανάμεσα στο διάστημα που η πανδημία έκανε την εμφάνισή της μέχρι εκείνο το διάστημα που θα αφεθούμε ελεύθεροι και τα μέτρα θα περιοριστούν, μεσολαβεί ένα όμορφο και εποικοδομητικό τριήμερο για να απαλλαχθούνε ως ψυχές απο βάρη που δεν χρειαζόμαστε,
Παγιωμένες συνθήκες, κακές συνήθειες, τοξικές σχέσεις, επαναλαμβανόμενα λάθη, που δε χρειάζεται πια το ενεργειακό μας πεδίο. Είναι πρόσθετο βάρος για την ψυχή μας για να μπορέσει να οδηγηθεί στο περιεχόμενο της.
Και πιο μπορεί να είναι το πεπρωμένο της;
Ότι μία άλλη εργασία μπορεί να την περιμένει ακόμα και με λιγότερα χρήματα Γιατί η αίσθηση της υπηρεσίας, είναι το πιο σημαντικό καθήκον από την σπατάλη ενός συνηθισμένου ποσου για την πολυτέλεια μας!
Ότι νέοι άνθρωποι θα έρθουν στη ζωή της για να την διδάξουν όμορφες και σημαντικές αλήθειες, να δώσει τέλος σε γόρδιους δεσμούς, να τερματίσει σχέσεις που την ταλαιπωρούσαν για να οδηγηθεί προς την ελευθερία της!
Είναι πολύ σημαντικό λοιπόν από σήμερα μέχρι και την τρίτη Μαΐου (που έχω τα γενέθλια μου) να κάνουμε μία λίστα με όλα όσα θέλουμε να αποβάλουμε από τη ζωή μας αυτές τις τρεις μέρες. Ίσως είναι ένα απαραίτητο χρονικό ορόσημο για την δική μας ανάσταση!
Να απαλλαχτούμε από αντικείμενα, ρούχα, βιβλία, αναλώσιμα υλικά και μη, που δε χρειαζόμαστε πια. Απο σχέδια ανολοκλήρωτα, από ταξίδια και μονοπάτια που δεν βαδίσαμε ποτέ Και όμως υψώνουν τοίχους, στο μονοπάτι της ψυχής μας!
Είναι μια υπέροχη στιγμή σύνδεσης της ψυχής με την μοίρα της , τις προηγούμενες επιλογές της,για να τα αφήσει να φύγουν και να οδηγηθεί στο πεπρωμένο της.
Κλείσε τα μάτια, πάρε βαθιές αναπνοές και και οραματίσου ποια είναι κομμάτια μίας μοίρας, όπως εγωιστικές προθέσεις, αντιζηλίες, συγκρούσεις και τι είναι αυτό που περιμένει η ψυχούλα σας, το λαχταράει διακαώς που είναι κομμάτι του πεπρωμένου σας. Χωρίστε τη λίστα σε δύο κατηγορίες μοίρα, πεπρωμένο και οριοθετήσε την ζωή σου από μία νέα αφετηρία.
*Για την αγάπη όσα κι αν δίνεις είναι λίγα
και να το ξέρεις πως δεν έχει ανταμοιβή
δώσ’ τα και φύγε και μη χάνεις ευκαιρία
στο περιθώριο μη βάζεις την ψυχήΌλοι έχουμε γραμμένο που το λένε πεπρωμένο
και κανένας δεν μπορεί να τ’ αποφύγει
δεν υπάρχει θεωρία ούτε τρένα ούτε πλοία
κι ο καθένας το παλεύει όπως ξέρει και μπορεί
* Το πεπρωμένο- Γιώργος Νταλάρας
Μουσική και στίχοι: Βασίλης Δημητρίου
