Ξεκίνησε κάπως αλλόκοτα το ξημέρωμα της νέας εβδομάδας για εμένα. Για την ακρίβεια το πρώτο φως της ημέρας μου πρόσφερε πολύ πόνο στα μάτια μου. Όχι γιατί ήταν έντονο αφού μόλις είχε ξημερώσει αλλά γιατί ως δέκτης ήμουνα εγώ η πιο ευαίσθητη να το δω και να το αποδεκτώ από μία μόλυνση κακής και εκτεταμένης χρήσης των φακών επαφής που δημιούργησαν μολυνση στο ματι μου.
Το χάρισμα της όρασης μου είναι ένα θαύμα και αν το χάσεις είσαι μισός άνθρωπος. Την υγεία μας πρέπει να την έχουμε σε πρώτη προτεραιότητα και οτι άλλο αναζητούμε όπως τα υπόλοιπα αγαθά και τόσο δευτερεύοντα που της δίνουν την ψευδαίσθηση της σημασίας και της ματαιοδοξίας όταν βλέπουμε μέσα από αυτη την αίσθηση μισό τον εαυτό μας.
Όλα ξεκίνησαν το βράδυ της Κυριακής όπου ένιωσα έναν έντονο ερεθισμό στο δεξί μάτι και μεμιας αφαίρεσα και τους δύο φακούς και τους πέταξα στην πρόθυμη φωτιά από το τζάκι να τους κάψει. Περιττό να πω ότι αδελφός μου ενοχληθηκε πολύ από την διαφορετική μυρωδιά απο το τζακι αναρωτωμενος αν πεταξε καποιος πλαστικό και μυρίζει άσχημα όλο το σπίτι.
Αν και δεν ερωτήθηκα τί πέταξα στο τζάκι για να μου λυθούν οι απορίες για το φτηνό υλικό που φορούσα στα μάτια μου τόσες μέρες,μόλις λίγα λεπτά αργότερα, με έπιασε ένας οξύς πόνος σαν ημικρανία πάνω απ’ τη γωνία του δεξιού ματιού. Έξυπνη η φύση του ανθρώπου και τόσο σοφή να σε προετοιμάσει ότι κάτι Δεν πάει καλά στο πτικό μου νεύρο και έτσι δημιούργησε παράπλευρο πόνο του νευρικού συστήματος για να ενεργοποιηθώ. Μα το μόνο που μπορούσα να κάνω πριν οδηγηθώ με φρικτούς πόνους στον οφθαλμίατρο, επισκέφτηκα την επόμενη μέρα, είπε να βάλω λίγο αφέψημα χαμομηλιού στα μάτια μου. Έτσι νόμιζα, ότι θα με ανακούφιζε.
Τα καμώματα της νύχτας τα βλέπει η μέρα και γελάει. Μας στην ουσία εγώ γέλασα για να μην πω ότι έκλαψα πάρα πολύ. Στο άκουσμα απο τον ήχο από το ξυπνητήρι, σηκώθηκα στις 6:30πμ…ως ενστικτώδη κίνηση τόσων χρόνων απλά Και κοίταξα το φως στο παράθυρο μου. Η ακτίνα του φωτός πάνω στο δεξί μου μάτι ήταν τόσο έντονη και απειλητική και ένιωσα ότι μου γρατζουνάει δει τον οφθαλμό Με βιαιη κίνηση. Δεν μπορούσα να σταθώ μέσα στο ίδιο μου δωμάτιο, να προστατευτω απο τις χαραμάδες φωτός που έμπαιναν εντος! Και που τόσες μέρες πριν έμοιαζαν ένα θαύμα ενώ μόλις χτες μια απειλή στη θεία των ματιών μου. Ένα απουσία γυαλιών οράσεως αφού με ενοχλούσε το φως, έκανα όλες μου τις κινήσεις στο σκοτάδι με κλειστά μάτια το προσωπικό μου χώρο μας την ευλογία της προστασίας από το νούμερο ένα εχθρό μου τον ήλιο.
Πήγα τυφλά μέχρι την κουζίνα λόγω υψηλής μυωπίας και το δύο ματιών αλλά έκανα όλες τις κινήσεις μηχανικά και κάπου λησμόνησε αυτή την αδυναμία μου ότι τα βλέπω όλα θολά δίχως τα γυαλιά μου.
Ακόμα και το φως στην οθονη του κινητού μου τηλεφωνου με ενοχλούσε και με πονούσε πολύ και έτσι ρύθμισα πιο χαμηλα την φωτεινοτητα για να βλέπω βιντεακια μαζι με γυαλιά ηλίου με τους πιο σκούρους φακους, μέχρι να αποκοιμηθώ σε ασφαλές σκοτάδι και να με βοηθήσει καποιος να φτάσω στον οφθαλμίατρο στις 10:00 πμ που κλειστηκε το ραντεβού! Ο Οφθαλμίατρος μου έδωσε τη σωτηρία μου σταγόνα προς τον αγώνα μοιρασμένη σε δύο μπουκαλάκια, ένα για τις μονές και το άλλο για τις ίδιες ώρες εναλλάξ. (Κατόπιν της expert μητρικής καθοδήγησης)!
Αφού ακολούθησα κατά γράμμα και την επιστημονική και κάθε φιλική συμβουλή τώρα πλέον ξέρω πως… Όσο και να Υπαγορεύει η οικονομική κρίση, η υγεία των ματιών είναι πολύτιμη και ανεκτίμητη. Δεν αγοράζουμε πότε προϊόντα σε τιμή ευκαιρίας γιατί το ακριβό είναι φτηνό, το αγοράζεις μία φορά κι σε εξυπηρετεί χιλιάδες. Ενώ το φτηνό είναι ακριβό, το πληρώνεις μισοτιμής και θα έλξει αλλά τόσα προϊόντα να το αντικαταστήσουν.
Μου δόθηκε η έμπνευση για ένα νέο θεατρικό έργο δύο χαρακτήρων υπό το φως της ημέρας…
Η πίστη μέσα μου, μου έδωσε τόση δύναμη και αντοχή για να μην σκεφτώ το χειρότερο σενάριο και πανικοβληθώ! Άραγε πόσο έτοιμοι είμαστε για το φως μίας νέας ευκαιρίας όταν δεν απολαμβάνουμε και δεν αγκαλιάζουμε να βλέπουμε από το σκοτάδι;
Ένιωσα Ευγνωμοσύνη για τις βροχερές ημέρες που με βοήθησαν να αναρρώσω και να κάνουν πάλι το γκρίζο σύννεφο και την βροχή φίλους μου μοναδικούς!
Αν θέλεις να ανταποδώσεις μια χειρονομία από το πεδίο του σκότους που κάποτε ησουν ο αποδέκτης της, στέλνε στον αποστολέα της μόνο φως. Είναι τόσο ευεργετικο μέσω της προσευχής και της θετικής σκέψης και τόσο απειλητικο μέσω της όρασης ταυτόχρονα αλλά για την πληγωμένη καρδιά που βυθίστηκε στον εγωισμό και παρερμηνεύει ειναι η μόνη θεραπεία!
Ας μην λησμονούμε οτι Κάθε κακή στιγμή είναι αμιγώς μια καλή στιγμη, μοιάζει ένα δώρο που αν δεν ξετυλίξουμε απλά θα επαναληφθεί.
Από την Κωσταντίνα Δήμου
