Είναι αρκετός καιρός που περπατάω στο δρόμο και βλέπω όσο το δυνατό λιγότερους χαρούμενους ανθρώπους. Ευτυχισμένους. Φαντάζομαι πολλοί και οι παράγοντες.
Άλλοι θα το εστίαζαν στην έλλειψη χρημάτων και άλλοι στην έλλειψη προσωπικών στιγμών.
Και αν σας έλεγε κάποιος πως κανένας από τους δύο παράγοντες ευθύνονται για την έλλειψη ευτυχίας στην ζωή μας.
Ένα όμορφο χόμπυ όπως το να μαζεύεις χόρτα και βότανα στο βουνό, όπως φασκόμηλο, θυμάρι, μαντζουράνα, χαμομήλι, μπορεί όμορφα να μετατραπεί σε μία πίτα από χόρτα, ή ένα μεθυστικό αφέψημα που θα ξεδιψάσει τις αισθήσεις.
Και η έλλειψη χρημάτων στον αντίποδα μπορεί να μας φέρει πίσω σε παλιές στιγμές δημιουργικότητας, να φτιάξουμε το χώρο μας και να αξιοποιήσουμε αντικείμενα και μπογιές που είχαμε στην αποθήκη κάνοντας μία μικρή ανακαίνιση. Να διαβάσουμε βιβλία που δεν είχαμε αγγίξει ποτέ και το διαχρονικό περιεχόμενο τους, μας ιντριγκάρει ακόμα.
Δυστυχώς η έλλειψη και η ανάγκη για προσθήκη εξαπλώνεται σαν ιός μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα αλλά σχεδόν ποτέ δεν εστιάζουμε σε όσα έχουμε και μας κάνουν ευτυχισμένους.
Ακόμα και όσα ρούχα δεν μας κάνουν πια και δεν μας ταιριάζουν, θα μπορούσαμε ωραιότατα να τα προσφέρουμε σε ανθρώπους της διπλανής πόρτας που το έχουν ανάγκη.
Αυτό που μας δυσαρεστεί είναι η απουσία συμμετοχής του εαυτού μας σε μία πιο συλλογική στιγμή αλληλεγγύης. Να δημιουργήσουμε εθελοντικές αρτηρίες καλοσύνης και να γεμίσουμε την καρδιά με συμπόνοια προσφοράς.
Εάν δεν είστε φυσικά χαρούμενος άνθρωπος, χρειάζεται κάθε μέρα να καλλιεργηθεί αυτό που σας φέρνει ευτυχία.
Μπορεί να είναι τόσο εύκολο να παγιδευτεί κανείς στις ραγδαίες συνθήκες της σύγχρονης ζωής που έχουμε την τάση να ξεχνάμε ότι η ευτυχία δεν χρειάζεται να έρθει με κανόνες. Η ευτυχία γίνεται κάτι που πρέπει να προγραμματίσουμε και να επιδιώξουμε – ένα δύσκολο συναίσθημα – και τότε μόνο όταν δεν έχουμε καμία ανησυχία να καταλάβουμε τις σκέψεις μας.
Πολλοί από τους πιο ευτυχισμένους ανθρώπους στη γη είναι και εκείνοι που αντιμετωπίζουν τις πιο σοβαρές προκλήσεις. Έχουν μάθει να κάνουν χρόνο για αυτές τις απλές αλλά υπέροχες απολαύσεις που μπορούν να απολαύσουν γρήγορα και εύκολα. Η καλλιέργεια μιας χαρούμενης καρδιάς δεν διαρκεί περισσότερο από πέντε λεπτά. Η απόλαυση από έναν οραματισμό ευτυχίας δεν θα είναι περίπλοκη διαδικασία και θα ξεδιπλώσει πολλά χαρίσματα μα και οράματα που κρύβαμε και από τον ίδιο τον εαυτό μας, αλλά θα είναι βαθιά και θα χρησιμεύσει ως υπενθύμιση ότι υπάρχει πάντα ένας λόγος για να χαμογελάσεις.
Πολλές φορές κλείνω τα μάτια και οραματίζομαι μία στιγμή ευτυχίας, όπως το να περιβάλλομαι από ζώα κάθε είδους και εντός εβδομάδας βρίσκω στην πόρτα μου, ένα σκυλάκι να με περιμένει. Δεν είναι αυτό επιτυχία; Δεν είναι αυτό ευτυχία;
Αυτό το τόσο πολύ που προκαλεί έκσταση μπορεί να επιτευχθεί σε πέντε λεπτά. Να ξαπλώσουμε στο γρασίδι και να αναπνεύσουμε βαθιά ενώ ακούμε τη σιωπή γύρω μας. Το κλειδί είναι να προσδιορίσουμε πρώτα τι μας γεννάει χαρά. Αν κάνουμε μόνο αυτό που πιστεύουμε ότι θα μας φέρει ικανοποίηση, τα πέντε λεπτά μας δεν θα είναι ιδιαίτερα ικανοποιητικά. Όταν επιτρέπουμε στον εαυτό μας την ελευθερία να κάνουμε ό, τι μας φέρνει ευχαρίστηση, πέντε λεπτά από τις 14 ώρες αφύπνισης μπορούν να φωτίσουν τη ζωή μας ανυπολόγιστα.
Κάνοντας την ευτυχία μια προτεραιότητα θα σας βοηθήσει να βρείτε πέντε λεπτά κάθε μέρα για να απολαύσετε τα πράγματα που εμπνέουν ενθουσιασμό μέσα σας. Τελικά, τα διαλείμματα ευτυχίας σας θα γίνουν ένα καθορισμένο μέρος της ρουτίνας σας. Εάν ξεκινήσετε ακολουθώντας δραστηριότητες που ήδη απολαμβάνετε και στη συνέχεια σταδιακά σκεφτείτε νέους και διαφορετικούς τρόπους για να γεμίσετε τα καθημερινά πέντε λεπτά της ευτυχίας σας, ποτέ δεν θα είστε χωρίς κάτι να χαμογελάσετε.
Γιατί η ευτυχία είναι εσωτερική υπόθεση και το θαύμα για εσωτερική αλλαγή, μπορεί να την δημιουργήσει. Και η Αγάπη έχει την αφαίρεση ως καθοριστική πράξη.
Κωνσταντίνα
