Δεν έχω τίποτα καλύτερο από το να βλέπω μία θεατρική παράσταση και να με καθηλώνει όχι μόνο η ερμηνεία των ηθοποιών αλλά και η σκηνοθετική προσέγγιση που απογειωνει το θεατρικό έργο και το ταξιδεύει αυτούσιο συναισθηματικά στο βλέμμα του θεατή και στην καρδιά του!
Είδα την παράσταση η απολογία της Μαρί Κιουρί στο θέατρο Σταθμός, ένα νέο χώρο θεαμάτων στην καρδιά της πόλης, σε κείμενο της Ευσταθίας με την Πέγκυ Τρικαλιώτη που απέσπασε βραβείο για την ερμηνεία της στον ομώνυμο ρόλο, μαζί με την Αγγελική Πασπαλιάρη και τον χορευτή Κωνσταντίνο Παπανικολάου που την προσέγγιζαν στην σκηνή υπό την σκηνοθετική καθοδήγηση της εξαίρετης σκηνοθέτιδος Κίρκης Καράλη.
Και ενώ περιμένει κάποιος να δει μία απολογία μίας διαχρονικής προσωπικότητας, της Πολωνής Μαρίας Σλοντόφσκα( Μαρί Κιουρί) να απαριθμεί την επιστημονική της ανακάλυψη του Ραδίου και του Πολώνιου και πώς άλλαξε την ζωή της, μέσα από την μοναδική ερμηνεία της Πέγκυ Τρικαλιώτη, ταξίδεψα πίσω στο χρόνο, στο Παρίσι το 1911, 1935 μέχρι και την επιρροή της επιτυχίας της που απέσπασε Νόμπελ, που η επιτροπή την πέρασε από 40 κύματα για να της το δώσει, αφού το 1910, τέσσερα χρόνια μετά τον τραγικό θάνατο του άντρα της Πιέρ Κιουρί, η Μαρί Κιουρί σύναψε σχέση με τον Πωλ Λανζεβάν, πρώην μαθητή του άντρα της, πέντε χρόνια μικρότερό της και εν παντρεμένο με τέσσερα παιδιά, εν διαστάσει όμως.
Θεωρήθηκε μέγα σκάνδαλο, τόσο ώστε ο γαλλικός τύπος αποσιώπησε την δεύτερη απονομή της, του Νόμπελ Χημείας, το 1911. Αυτό το πραγματικό γεγονός αποτελεί και το λόγο για την«απολογία» της.
Τόσο η Πέγκυ Τρικαλιώτη που αναβιώνει την κάθε στιγμή της Μαρί Κιουρί με αντιφατικά συναισθήματα, αγάπης, μίσους, λατρείας για τις κόρες της που μπροστά στο καθήκον της ερχόντουσαν πάντα δεύτερες για εκείνη, δοκιμασία για το φόβο του θανάτου από αρρώστιες συνώνυμες με την ραδιενέργεια, ήταν εκείνη που έπεισε την ταλαντούχα συγγραφέα και τραγουδοποιό,Ευσταθία να τολμήσει να το γράψει και με την δραματουργική επεξεργασία της Κίρκης Καράλη, μέχρι ν’ανέβει στην θεατρική σκηνή και να συγκινήσει. Γιατί αυτή είναι η μαγεία του θεάτρου. Να φέρνει ζώες σημαντικών ανθρώπων στις αισθήσεις και να συστήνονται με την φωνή των χαρακτήρων, προσωπικοτήτων που ίσως να είχαν περάσει από το δρόμο σου και να μην τις γνώριζες αν δεν συστήνονταν με την φωνή της εσωτερικής τους σύγκρουσης.
Είναι εκείνη η ιδέα να ζωγραφίσεις με φωσφορούχο μαρκαδόρο, προσωπικότητες, που είχαν σχεδιάσει την ζωή τους, μόνο με γκρίζες αποχρώσεις μολυβιού, μη δίνοντας σημασία εναλάσσοντας τες και με το μουτζουρωμένο χρώμα από το κάρβουνο, όταν τείνουν οι άνθρωποι να σε θυμούνται για κάτι κακό, αντι για το καλό που έφερε η έρευνα της επιστήμης στην ιστορία της ανθρωπότητας.
Τέσσερα χρόνια μάς πήρε αυτός ο παράξενος αγώνας, το κυνήγι ενός στοιχείου που δεν ήθελε να φανερωθεί και να κάνει γνωστή την παρουσία του, λες και ντρεπόταν. 4 χρόνια σε μία παράγκα που έκαιγε το καλοκαίρι και έσταζε το χειμώνα.Με δικά μας έξοδα, κόπο και ιδρώτα. Περνούσα ολόκληρη τη μέρα, ανακατεύοντας με ένα σίδερο ίσαμε το μπόι μου μία μάζα από τόνους πισσουρανίτη που έβραζε. Τις νύχτες ήμουν τσακισμένη από την κούραση. Αλλά ξέρετε κάτι; Ήμουν ευτυχισμένη.
Ευσταθία
Η σκηνοθεσία μετατράπηκε σε ρυθμούς χορού, η σκηνή κατάλευκη και τόσο λιτή από αντικείμενα που αποκτούσαν χρηστική μα και συναισθηματική αξία. Σωστούς άξονες και χρόνους σιωπής. Οι πρωταγωνιστές που σαν μπάμπουσκες αναγεννούσαν ρόλους και τεχνάσματα για να μετατράπει μία θεατρική σκηνή σε ένα χώρο ανάκρισης με απουσία αγάπης, σε μία κλεψύδρα άμμου που ήθελε να απογυμνώσει ένα ένδοξο παρελθόν έναντι σε ένα διχασμένο μέλλον για την ηρωίδα.
Το ενδιαφέρον παρέμενε αμείωτο σε όλη την διάρκεια του έργου και η σύγκρουση έφερε μία όμορφη κάθαρση.
Στις 28 Οκτωβρίου, θα είναι η τελευταία μέρα της Απολογίας της Μαρί Κιουρί που ανέβηκε με επιτυχία στο θέατρο Σταθμός, Β. Ουγκώ 55 στο Μεταξουργείο για Δεύτερη συνεχή χρονιά. Κάθε Παρασκευή και Σαββατο στις 21:00 και την κυριακή στις 18:15.
Δεν υπάρχουν λόγοι για να μην δείτε αυτήν την παράσταση!
Εύχομαι αυτό το Πλουτώνιο πλασμάτακι, η Πέγκυ Τρικαλιώτη που παραμένει αναλλοίωτη στο άγγιγμα του χρόνου να βρίσκει πάντα τόσο κορυφαίους συνεργάτες και να μείνει στην ιστορία για το ταλέντο, την ερμηνεία και την επιμονή της. Συγχαρητήρια!!!
Κωνσταντίνα Δήμου
