Με την έναρξη του Ιουλίου στο ημερολόγιο, μόλις στις δυο του σελίδες (2-7-2019) είχαμε την ηλιακή έκλειψη στο Καρκίνο στον ίδιο άξονα Καρκίνου- Αιγόκερου που εστιάζει και η σεληνιακή έκλειψη με την μόνη διαφορά ότι επηρεάζει ναι μεν τα παρορμητικά ζώδια( Κριό, Καρκίνο, Ζυγό, Αιγόκερω) όπως η προηγούμενη αλλά συμβαίνει στο ζώδιο του Αιγόκερου την δεδομένη στιγμή και θα είναι ορατή από την χώρα μας .
Σε αυτή την έκλειψη έχουμε ένα παιχνίδι μεταξύ του Κρόνου, του Πλούτωνα και της Σελήνης. Με την τελευταία να φέρει στην φόρα ανακατατάξεις που αφορούν την αρσενική και θηλυκή πλευρά του ατόμου με παρατηρητή τον Πλούτωνα που θα φέρει σημαδιακές, βαθιές αλλαγές στο τρόπο λειτουργίας των προσωπικών θέλω έναντι στο Νόμο του Κάρμα.
Με όψεις που θα επηρεάσουν ολόκληρο το πλανήτη όχι μόνο κλιματολογικά αλλά και σε ανθρώπινο επίπεδο.
Ένας Κρόνος που κυβερνάει τον Αιγόκερο της πατριαρχίας με τον Πλούτωνα που επιτηρεί συνειδησιακές αλλαγές σε όλα τα επίπεδα θα έρθει αντιμέτωπος με την θηλυκή αρχή της σελήνης, της δημιουργικότητας, της ψυχής και της δύναμης της φύσης.
Ο άνθρωπος θα μάθει μέσα από τις επιταγές του σύμπαντος και της φύσης, τι είναι πραγματικά δικό του από εκείνο που κυριάρχησε στο πρόσφατο παρελθόν και θα μάθει τα προσωπικά μηνύματα που πρέπει να λάβει μέσα από την παρατήρηση των συμπεριφορών του ίδιου και των άλλων για να το βελτιώσει ή να το ανασχηματίσει αν δεν τον εξυπηρετεί.
Θα μπορούσαμε να πούμε ότι η σεληνιακή έκλειψη στις 17 Ιουλίου είναι μια καρμική έκλειψη, με τα δώρα του Κρόνου, του Πλούτωνα, να έρχονται στο φως και επιζητούν να τους υπηρετήσεις δουλεύοντας σκληρά και με στόχο την εξέλιξη του εαυτό και της ψυχής .
Αυτό που έχω παρατηρήσει πως η κάθε έκλειψη που συμβαίνει κατά την διάρκεια του χειμώνα μας γεννά μία εσωτερική σπίθα για προσωπική ανακάλυψη μα εκδηλώνεται εσωστρεφώς μέχρι τους καλοκαιρινούς μήνες που συμβαίνει αντιστρόφως μέχρι να μας κάψει το παλιό και να μας αφήσει γόνιμους για νέες αναζητήσεις.
Και με το παρακάτω στίχο του Γεράσιμου Ευαγγελάτου, Κοίτα Εγώ … σφραγίζω την διάθεση αυτής της εκπληκτικής πανσελήνου για τη χώρα, τον πλανήτη όσο υπάρχει άνθρωπος, εντός…
Κοίτα εγώ, αν μου επιτρέπεις
δεν είμαι μόνο αυτό που βλέπεις
Κι είναι φορές που αναρωτιέμαι
πώς καταφέρνω και κρατιέμαι
Του το κρατάω αυτού του κόσμου
που δε μου ανήκει ο εαυτός μου
Γι’ αυτό τα δίχτυα που του ρίχνω
είναι όσα θέλω εγώ να δείχνω
Κοίτα εγώ αν θες να ξέρεις
είμαι όλα αυτά που αναφέρεις
Μόνο που κάπου κατά βάθος
όποιος με ξέρει κάνει λάθος
Κωνσταντίνα Δήμου
